رواية العوض بقلم براءة محمد
هتجوز فيه يا بابا ماما كان معاها حق
قعدت على الارض باڼهيار ياريتى كنت سافرت معاكوا علشان كنا نكون سوا دلوقت عند ربنا ياريت العربيه كانت اتقلبت بيا انا وانتوا لا بس استغفر الله العظيم يارب ربنا يرحمكوا يارب ياريتكوا ما سبتونى لعمى و أخدتونى معاكوا
وفضلت اعيط على حياتى اللى عايشه فيها كأنى أميره وسط بابا وماما دلوقت اتحولت إلى مأساه بعد ما عمى اجبرنى انى اعيش معاه و اجبرنى انى ابيع الشقه واخد فلوسها ليه وبيعاملنى أسوء معامله بسبب الزفت اللى بيشربه
واقف على الباب ببدلته السودا مشى كام خطوه لحد ما وصل ليها وقف قدامها وقال جاهزه يا عروستى
وهى موطيه رأسها هزت رأسها بمعنى اه فأخد ايديها حطها بين ايديه وهى مستسلمه للى بيعمله لحد ما نزلوا ركبوا عربيته وساق بيها لوجهته المجهوله بالنسبه ليها
لقيت المأذون قاعد ومعاه اتنين
مسكنى من ايدى وقعدى جنبه على الكنبه وقال بهدوء تقدر تبدأ يا حضره الشيخ
كتبنا الكتاب وهو مضى وانا مضيت وقام ودعهم وجيه وقف قدامى وقال بهدوء أخر اوضه على اليمين روحى علشان تغيرى هدومك
فتحت الدولاب لقيت هدوم كتير اخدت بيجاما ودخلت غيرت قعدت على السرير ونمت من غير ما حس
صحيت على ايد بتخبط على وشى انتفضت وقمت من مكانى لقيته هو زعقت ليه انت بتعمل اى هنا
تؤ تؤ صوتك على يا حلوه وبعدين دى شقتى والاوضه دى اوضتى وانتى مراتى
بصيت ليه بتوتر وقولت مش فاهمه قصدك
مشى وانا بصيت فى أثره باستغراب هو ماله كويس اوى كدا ليه يكون مش دا اللى قعد معايا اول مره
قمت غسلت وشى وطلعت برا لقيت السفره عليها اكل وهو قاعد بهدوء مستنينى
قعدت على الكرسى بهدوء ودماغى مش مبطله تفكير
خلصنا اكل قمت اشيل الاطباق وانا ماشيه اتكعبلت والطبق وقع اتكسر اتكلمت بتوتر انا اسفه والله اسفه مكنش قصدى متزعقليش بالله عليك
بصيت فى عيونه بتوتر وقولت فى عقلى ازاى انت حنين كدا هما غيروك
قال بصوت
منخفض وصل لمسامعها عيونك حلوه اوى
اسمك اى ضحك وقال متجوزانى ومش عارفه اسم جوزك اى
ضحكت بغباء
وقولت ماهو ما قليش اسمك اى
صالح
وانا زينه
غمزلى وقال عارف
ضحكت
